I appreciated that while you could tell research was done into the other athletes to tell their story, he also had interviews with them so it felt more person. There were times that it seemed to jump around a bit, which I didn’t love, but it still was pretty easy to follow. I really like that Michiel not only told his story, but also the stories of others who have competed. I saw that this book originally came out in 2021 and has since been translated, but was (pleasantly) surprised that there was mentions of the 2022 Barkley Marathons in this book as well! It's such a fascinating thing to learn about, and this book absolutely did a great job at explaining it. In dit adembenemende boek, In de ban van de Barkley, onderzoekt Panhuysen de achtergrond van zijn verslaving aan deze slopende race en de krachten die hem telkens weer dwingen om zichzelf bloot te stellen aan de onmenselijk zware mentale en fysieke omstandigheden, en welke lessen hij hierdoor leerde over zichzelf en het leven.Ĥ.5/5 - I didn't know about the Barkley Marathons until the end of the 2023 race, and have totally fallen down a rabbit hole ever since. Zijn fascinatie en respect voor de race, de deelnemers en de even illustere als mysterieuze racedirecteur-filosoof-genie Lazarus Lake werden er alleen maar groter door. Journalist en ultraloper Michiel Panhuysen is de eerste Nederlander ooit die deelnam aan de Barkley en nimmer haalde hij de eindstreep.
In de 35 jaar dat de race bestaat wisten slechts vijftien lopers te finishen. Lopers verdwalen in de dichte mist, raken volledig onderkoeld en krijgen na tientallen slapeloze uren zware hallucinaties. Binnen zestig uur moeten de deelnemers 100 mijl afleggen door onherbergzaam gebied. De wedstrijd – die plaatsvindt diep in het Frozen Head State Park in de Amerikaanse staat Tennessee – is een van de slopendste ultra’s ter wereld. In de ban van de Barkley van Michiel Panhuysen vertelt over ‘De Barkley’, een begrip in de wereld van de ultralopers.
0 kommentar(er)
